حرفهای بابایی (پرهام و بابائیش )

سلامی گرمتر از هوای چند هفته پیش به همه ی دوستان عزیز . امیدواریم تابستون زده نشده باشید ! و حسو حالتون میزون و نرمال ... وقتی بعد از چند ماه وبلاگ رها بشه ، پست جدید میشه مثل سوپی که مامانا به بچه هاشون میدن ! توش همه چی پیدا میشه ... موضوع داغ امروز تولد من و پرهام اما از امروز ایشون رفتن کلاس زبان ! که باید حتما بنویسم در این سن اخلاق و رفتارش چه جوریه که یادم نره ...  تقریبا شش دنگ لپتاپ بابائی متعلق به اون شده ... سرگرم کننده ترین اسباب بازیشه . طبیعتا عاشق بازیهاش . و منم همش سعی میکنم بازیها متناسب با سنش باشه .در این میون  اصطلاحات کامپیوتری را بهش یاد میدم  انصافا اگر با این سرعت پیش بره به زودی کم م...

سلام - اولا ممنون که روز تولد این پدر و پسر را فراموش نکردین ثانیا نمیدونم این الطاف را چه جوری جبران کنم .... نمیدونم قبلا گفتم یا نه ، این اواسط مردادماه بعد از ازدواجمون هر سال یک واقعه خوب یا بد رخ میده ! بدها را نمیگم ولی خوبش تولد گلپسر شیرین پسر عسل مسل ... و امسال هم اگه خدا بخواد یک واحد آپارتمان با کلی قرض و قوله و وام و جنگ اعصاب ... صاحب شدیم که انشالله وقتی پرهام 14 سالش بشه میتونه بگه " دقیقا خونمون از من سه سال تمام کوچیکتره " !!! خب اینم یک رویای دست نیافتنی برای کسانی است که میخوان خودشون با زحمت خودشون صاحب خونه بشن . شما هم دعا کنید همه زوجهای جوون  صاحب خونه و ماشین و ... باشند . خب اینا کمترین چیزیه که حق مسلم ما...

پرهام کوچولوی ما خیلی مهارتش با سال گذشته فرق کرده به قول خودش "  خیلی اَوی شده"...! ( قوی ) حرف زدنش غذاخوردنش راه رفتنش - گلاب به روتون - دستشویی رفتنش ! بازی کردنش ... زور گفتنش ! خلاصه نمونه کامل یک پسر بچه سه ساله . بی وقفه حرف میزنه حتی خودش تنها توی اتاق !  آهنگ و ترتیب کلمه ها و ترکیبها را درست ادا میکنه و کمتر اتفاق میافته کلمه ای را جابه جا بگه مثلا بگه قالبمه ... البته هنوز بعضی حروف را نمیتونه تلفظ کنه مثل " ف "  و جالبه مفاهیم را هم برعکس نمیگه بر خلاف همسن و سالهاش مثلا سرما و گرما و امروز و دیروز و ... کلا حرف زدنش همراه با میمیک صورتش و تکون دادن دستهاش و تغییر لحن صداش، با مزه است ... ...

سلام ... رسیدنم بخیر ! امان از بی اینترنتی ... امیدواریم تا این موقع از سال بهتون خوش گذشته باشه و همینطور روزهای آتی هم خوش بگذره دلم نمی خواد اینجا این مطلب را بیان کنم ولی اینم جزئی از روزهای زندگی است ... ایام نوروز امسال برای خانواده همسرم پر بود از دلواپسی ... چرا که شب عید دایی همسرم سکته کرد و در بیمارستان بستری شد و سرنوشت اینگونه بود که فقط یازده روز از سال نود را در این دنیای فانی سپری کند ... خدا رفتگان شما را هم بیامرزه ... خلاصه برای بهبود اوضاع روحی و روانی مهربان همسر ، ایشان به همراه خواهر بزرگشون و البته پرهام خان میشه گفت سیزده را تهران به در کردند ! و منم از فرصت استفاده کردم و اون چند روز کارهای عقب افتاده و د...

دَلام عید شما مورارَک ... اوبم ... اوبی ؟؟؟ وبلاگ برای پرهامه ، گفتم  اولین پست امسال را اون شروع کنه ، چون دستش خوبه ... راستی شما هم به این چیزها اعتقاد دارین ؟ اولین پول را امسال از دست کی گرفتین ؟ به اصطلاح " دشت اول " را از لای قرآن برداشتین یا نه ؟ اصلا دست خود شما چطوره ؟ اولین کامنت را به کی دادین ؟! خب اونم دشت حساب میشه ! ناگفته نماند همه ما لحظه به لحظه از خدای مهربونمون میلیاردها میلیارد دشت میگیریم و دست خدا هم بهترین دست دنیاست پس برای شروع هر کاری با نام و یاد او آغاز میکنیم و فقط از او کمک میخواهیم . امیدواریم این سال جدید برای همه پر از خیر و برکت باشه و بزرگترین نعمت یعنی سلامتی از هیچکی گرفته نشه و بعد از ا...

سلام و خسته نباشید به همه دوستان خوبمون که میدونم توی این روزهای آخر سال سخت مشغول مهیا شدن برای رسیدن عید نوروز هستند .  یک توضیح کوچولو لازمه بدم ، که این اواخر اینقدر کم پیدا شدم ، یک دلیل مهم داره و اون اینه که پرهام دیگه همراه مامانیش خونه خاله و مامان بزرگ و ... نمیره ! یعنی اینکه اینجانب محاله توی خونه تنها بشم که بتونم برم پای رایانه ... یعنی باباشدم حقمه !!! اشکال نداره فقط سه سال دیگه مونده پرهام بره مدرسه البته اگه همیشه تایم صبح نباشه ...! پس تا اطلاع ثانوی وبلاگ نویسی با اعمال شاقه ... بگذریم ... معمولا نزدیکای سال تحویل که میشه با خودم فکر میکنم سالی که گذشت چطور بود چه اتفاقاتی افتاد کجاها رفتم چ...

این خرس گنده اسمش شاسقینه . پرهام مثلا به همین نام صداش میکنه ! این خرسه مظلوم واقع شده . چرا ؟ چون وقتی پرهام کار بدی میکنه ما شاسقین را دعوا میکنیم جالبه پرهام آتیشش از ما داغتر میشه و چندتا مشت و لگد هم کارش میکنه ! اما بیشتر وقتها با هم رفیقن . عروسک بازی از نوع پسرونه خودش داستانیه ...     ...

سلام به دوستان خوب و با وفای خودمون چند روز پیش یک پست جدید آماده کردم و بعد از چند بار خوندن و ویرایش و سانسور ،  دکمه " ارسال مطلب .." را زدم . متوجه شدم اینترنت قطع شده ... سرتون را درد نیارم  کپی پیست هم کارساز نشد و مطلب پرید ! خلاصه اش این بود که : امسال علیرغم وجود عامل مخربی به نام پرهام ! تصمیم گرفتیم به در و دیوار خونه صفایی بدیم که دادیم ... فرشها را هم بدیم بیرون بشویند که دادیم و گرفتیم و پهن کردیم پرده و مبل و بوفه و ... کل خونه را یکجا بتکونیم که تکوندیم  .شب آخر ساعت 12 شب که سه تایی نشستیم پای تلویزیون و البته بیشتر به در و دیوار نگاه میکردیم تا تصویر تلویزیون ...و لذت میبردیم ... بخصوص صدای شرشر آب هم که...

تا امروز که نشونی از زمستون ندیدیم ( با پنج سانت برف کاری نمیشه کرد )  یادمه چهار پنج ساله بودم یک کوه برف توی حیاطمون جمع میشد که داداشم یک اتاق برفی بزرگ باهاش درست میکرد و با بچه های همسایه مثل اسکیموها توش جمع میشدیم و آتیش به پا میکردیم و آتیش میسوزوندیم همیشه  آخرش هم با سیب زمینی برشته و دستهای سیاه  و یخ زده تموم میشد ...! ( هنوز طعم و بوش فراموشم نشده ) بعضی وقتها تا شب عید هنوز برفها باقی میموند و از شوق رسیدن بهار برف ها رو توی حیاط پخش میکردیم که زودتر آب بشن ! چقدر انتظار کشیدن برای اومدن بهار شیرین بود ... اما حالا چی ... هیچی ... میدونم عید باید خونه تمیز و مرتب باشه اما حالا کو تا عید ... منظورم ا...