نوروز 92

سلام به همه دوستان خوب و با وفامون . آرزو داریم سال جدید را با سلامتی و شادکامی شروع کرده باشید و تعطیلات خوش بگذره .

سال 91 هرچه بود گذشت و علت غیبت ما را بگذارید به پای نداشتن اینترنت ! هر چند که از من بعیده

خماری اینترنت کشیدن ! گاهی با گوشی توی گوگل و... اما مثل غذا خوردن به سبک چینی ها دق مرگ میکنه آدمو ...

حالا ... فراز و نشیب سال گذشته زیاد بود فقط اوناییکه به پرهام مربوطه را میگم  مثلا ایشون به مهد کودک

تشریف میبردن که این خودش کلی حرف برا گفتن داره

و اینکه یک نی نی جدید ....

صبر کنید ادامه بدم ... ( چشم شما هم روشن ...  قربان شما ...)

داشتم میگفتم .... ایشون پسر دخترخاله ی پرهام هستند ... که اواخر تابستان به دنیا اومدن و

به بابا و مامانش تبریک میگیم و دعا های خوب خوب برای امیرعلی جان داریم .

ایشون هم که معرف حضورتون هست . پسر کوچولویی با سئوالات بیشمار و اظهارنظراتی کودکانه

که لقب مرد کوچک بیشتر برازندش شده . آرزوش بزرگ شدن و قدکشیدنه ! هرکاری که ما بهش اجازه 

نمیدیم انجام بده میگه خودم بزرگ بشم میتونم ... هنوز تمام حروف را نمیتونه ادا کنه و همین بامزش میکنه ! خلاصه اینکه بازیگوش و پرانرژی . ناگفته نماند خیلی وقتها بی دردسر تنهایی بازی میکنه 

و اگه من طاقت بیارم و نپرم وسط بازیش سرش به کار خودش گرمه ! چون میدونم لذت بازیش صد برابر میشه و گذشته از خنده و شوخی میتونم خیلی مفاهیم دنیای بیرون را بهش یاد بدم . 

انصافا بچه های امروزی بیشتر وقتشون توی خونه تنها و در محیطی محدود صرف میشه باید درکشون کنیم و بذاریم گاهی خودشون را خالی کنن . بچه اند دیگه ... اینقدر گیر ندید بشینه ...! از یجا نشستن

کسی به جایی نمیرسه . خدا گفته از تو حرکت از من برکت . باید جنب و جوش کنه ... خداییش شما

چقدر آرزو میکنید مثل فنر از جا بپرید برید تو آشپزخونه یک لیوان آب بخورید و برگردید پای تلویزیون! اکثر ما وقتی میشینیم با لدر باید تکونمون

بدن ! دیگه بچه ها را به تنبلی وادار نکنیم . 

چند روز پیش اصفهان بودیم چند سالی بود نرفته بودم . از دیدن خشک بودن زاینده رود خیلی تاسف خوردم و با خودم گفتم چه بر سر این آب و خاک داریم میاریم؟! سالها این رود زنده بوده و زندگی میبخشیده آخه چــــرا ...!؟

 انشالله سال پربرکتی باشه و درهای رحمت الهی بر ایران و ایران دوستان واقعی باز باشه ...