حرفهای بابایی (پرهام و بابائیش )

 توی شهر ما دقیقا دو روز تمومه که خدا را شکر داره بارون ( که از دیروز شده برف ) از آسمون می باره و اصلا باورمون نمیشه  هفته دیگه قراره بهار از راه بیاد . انگار ننه سرما هم مثل ما کاراشو گذاشته واسه شب عید ! اینجور که بوش میاد فردا شب یعنی چهارشنبه سوری هوا زیاد مساعد نیست و مثل هر سال نمیشه بریزیم تو حیاط و شلوغ کنیم . اینم از بخت و اقبال آقا پرهام ! اما اگه دور اندیش باشیم  میبینیم هر دونه از این برفها میتونه تشنگی گلهای بهاری را برطرف کنه و اصلا بهار موقعی لذت داره که سرمای زمستون را چشیده باشیم  ( ببینید چقدر خوبه آدم به حرف شوهرش گوش کنه  من هم که گفته بودم شستشو توی این موقع سال ریسکه !...

اگه بخوام بگم یک پسر نوزده ماهه چه خصوصیاتی داره مطمئنم کم میارم با اینکه دیگه خیلی نوپا محسوب نمیشه ولی  حس میکنم روز به روز نگهداریش سخت تر میشه . چون قبلا موقع راه رفتن فوقش روی زمین میافتاد و اتفاق خاصی نبود ولی حالا از روی میز و صندلی می خواد شیرجه رفتن را امتحان کنه ! میخواد خودش دوشاخ برق را به پریز بزنه . خودش کبریت روشن کنه . با انبر دست کار کنه ! سینی چای را بیاره ! در حیاط را باز کنه و بره تو خیابون ! با چاقو میوه پوست بگیره !  و هزار تا کار خطرناک که هنوز عقل کوچولوش نمیتونه تجزیه تحلیلش کنه و حداقل تلخی حادثه را به خاطر بسپره به  عنوان یک تجربه . خلاصه اون داره خودشو حداقل چند سال بز...

 آقا پرهام گل تونست یک قدم گنده به جلو برداره و دیگه کاملا دست از سر شیر مادر برداشته  و مثل آقا پسر سر سفره ( البته وسط سفره ! ) پیش مامان بابا میشینه و بازم غذاشو نمیخوره و همش دستش توی بشقابه ماست !!!   یادتون هست از غذا خوردنمون رنج نامه ای نوشته بودم خیالتون را راحت کنم هنوزم همونجوری غذا میخوریم و پرهام  یک قدم عقب نشینی نکرده ، حیف نمی خوام  و گرنه یک عکس از وضعیت اسفبار کاسه بشقابمون اینجا میذاشتم شما هم باور کنید حرفام کاملا جدیه...!  الانم که اعصاب نداره و تا بهش بگی بالای چشمت ابروئه میزنه  زیر گریه و دیگه مامانی هم به سادگی نمیتونه آرومش کنه ( چون خلع سلاح شده میفهمید که !  ...

من نمیدونم چرا ما عادت کردیم کارهامون را بذاریم واسه لحظه آخر ! دقیقا مثل درس خوندن شب امتحانمون ... یکسال تمام روزها و شب ها کارهامون میمونه رو زمین  یهو شب عید می ترکونیم ! از تهیه گزارش سالانه اداره برسه تا خرید دمپایی حموم باید این چند روز انجام بشه وگرنه سال جدید سال خوبی نمیشه ! هرچند کسی که کار امروز را به فردا بسپره کار امسال را هم به سالهای بعد واگذار خواهد کرد ! تقصیر من و شما نیست اینو خوب بخونید: یک بازرس آلمانی اومده بود کارخونه و در مورد یکی از محصولات ایراد گرفته بود و مسئول ایرانی  گفت "انشالله" بقیه دیگه این ایراد را نخواهند داشت ! که یهو آلمانیه زد زیر خنده و یک چیزی به مترجمه گفت که...

 اولین خبر اینکه خوشبختانه پرهام دیشب مثل آقا تا صبح خوابید ! خوابیدن پرهام هر شب خودش داستانیه ! حالا داستان دیشب را بگم یادگاری بمونه : پرهام علاقه خاصی به کنترل تلویزیون و رسیور داره و دایم تو دستشه و با خودش این ور و اونور میبره ، گاهی مجبوریم کنترل ها را با خودمون ببریم مهمونی که حداقل صاحبخونه چپ نگاهمون نکنه ... بعضی وقتها هم ناپدید میشن و دو روز بعد خودش پیداش میکنه و روز از نو روزی از نو ... جوری که ما هم بیخیال کنترلیم و زیاد دنبالش نمیگردیم ... تا اینکه دیشب موقع خواب احساس کردم بوی سوختنی میاد هرچی گشتیم نفهمیدیم  از کجاست ... تا اینکه حس کردم از خود بخاری داره یک بوی پلاستیک سوخته میاد ... بــــله ...

 پدر مادرا ... فقط در ادامه پست قبل بگم خیلی سخته ، خیلی ...      اگه تجربه دارید لطفا کمکم کنید ... باید این کار انجام بشه ولی روزهای بدی است و برای مادرا بدتر از بدتر ... وقتی پرهام چیزی نمیگه بیشتر کلافه میشم ... مادرانی که به بچتون شیر میدین قدر این روزها رو بدونید ... این حس شیرین دیگه سراغتون نمیاد و از دست دادنش براتون بسیار تلخ خواهد بود ... البته انشالله شما راحت تر با این موضوع کنار بیاید در ضمن برای ما هم دعا کنید . ...

غذای مورد علاقه شما چیه ؟ توی نوشیدنیها کدوم را ترجیح میدید و معمولا از خوردنش به هیچ عنوان نمی گذرید ؟ اگه به هر دلیلی مجبورتون کنند تا اخر عمر مثلا چای نوشابه دوغ بستنی نون ... نخورین چه حالی بهتون دست میده ! فکر کنم منظور من را از این مقدمه متوجه شدید... بله آقا پرهام دیگه نباید *** بخوره !  وقتی این چند روز بابایی رفته بود ماموریت ، مامانی هم ماموریتش را شروع کرد و تقریبا یک روزه پرهام کاملا توی ترکه ! ناگفته نماند این آقاپسر مثل مرد با وسوسه های نفسش مقابله کرده و خداییش همکاری میکنه ... شما هم دعا کنید این پروژه ختم به خیر شه ! در ضمن خدا کنه همیشه سالم باشید و هیچوقت مجبور نباشید خوراکی مورد علاقتون ...