حرفهای بابایی (پرهام و بابائیش )

از لحظه ایی که میفهمی یک موجودی از تو و شریک زندگیت شکل گرفته و داره رشد میکنه ، دنیایی از احساسات جدید و رنگارنگ توی قلبت پدیدار میشه ، اولش شروع میکنی به خیالبافی  و خودتو با یک پسر یا یک دختر کوچولو در حال قدم زدن و خوش و بش تصور میکنی ... بعد به خودت میگی کدومش بیشتر بهت میاد ! نیم نگاهی به همسرت میکنی و یواشکی به جای اونم خیالپردازی میکنی . قند توی دلت آب میشه وقتی که توی آغوشش یک نوزاد را به تصویر میکشی  ... بخصوص اونروزایی که شب از سرکار میای خونه و چشمت به لباسهای نیم وجبی و اسباب بازیهای جورواجوری میافته که مامانی با ذوق و شوق قلبی فراوون و البته با ابراز احساسات زبونی یکی یکی نشونت میده و حسودیت میشه که چرا مث...

این چند روز پرهام حسابی سرش گرمه . چون هم خاله اینا از تهران اومده بودند و هم عمه اینا از کرج هنوز اینجا هستند . پدرام (پسر عمه ی بزرگ ) به خاطر موهای بلندش به شدت برای پرهام دلهره آور شده بود به طوریکه که برخلاف همیشه اصلا دلش نمیخواست بره طبقه بالا پیش مامان جوجوگ ! و حتی به ما هم اجازه نمیداد بریم بالا ! و به شدت بغض و التماس میکرد " بابا نئو ... پدام نهههه ... " خب حق داره بچم ... آخه خواهرزاده گرامی باعث به هم خوردن پارامترهای خاص تشخیص جنسیت پرهام شده بود ! تعجب میکرد چرا پدرام  موهاش به اندازه مامانش بلنده و لی مثل باباش ریش پروفسوری داره ! در حالیکه همین آقا پدرام خوشتیپ به عنوان اولین نوه خانواده ما خاطرات شیرینی با اینجا...

سلام و صد سلام به همه دوستان گل و بی همتای خودمون . امیدواریم این چند روز که ما نبودیم بهتون خوش گذشته باشه و از دست این پدر و پسر شیطون نفسی کشیده باشین ! ( یکمی لوس بازی بعد این همه غیبت لازمه ..! ) راستش این مدت هیج کجا نبودیم و مامانی خونه آبجی مشغول تر و خشک کردن مهدیس خانوم ! و منم با این اخلاق جدید پرهام خان همش در حال بازیه " خونه خاله از اینوره یا از اونوره "   منظورم اینه که وقتی میومد پیش من میگفت مامانو میخوام وقتی میبردمش اونجا میگفت بابا را میخوام ...! دلش میخواست همزمان سه تایی کنار هم باشیم - این کاراش به نوعی باعث خرسندی من میشه چون پرهام مثل یک گره محکم طناب زندگی ما را به هم پیوند داده که با هربار بریده شدن ...

بلاخره بعد از نه ماه و نه روز و ... پرهام صاحب یک دختر خاله ریزه میزه شد ! بله دیروز با تلاش هم جانبه !!! و بعد از کلی خواهشو التماس دل نی نی نرم شد و پا به این دنیای رنگارنگ گذاشت ...  مامانی این روزها سخت درگیره و پیشبینی میشه تا ده روز آینده هم کمتر توی خونه روئتشون کنیم ! خب چه میشه کرد از بس مهربون و دلسوزه ... من و پرهام هم قول دادیم همکاری کنیم ! جالبه دیروز از صبح تا شب پرهام خونه دایی حمید اصلا سراغی از مامان و باباش نگرفته و دیشب اینقدر دایی و زندایی از خوبیهاشو و حرف گوش کنیهاش برای من و مامانی گفتند که هردومون شک ورمون داشت که نکنه بچمون چیزخور شده ! پرهامو این کارها ! ولی چرا بچه ها وقتی بابا و مامانشون را میبی...

هفته گذشته تولد آ ریا جون گل پسر دوست داشتنی یکی از دوستان عزیز وبلاگیمون بود . فکر نکنید که فراموش کرده بودم ! نه اصلا اینطور نیست . من تاریخ تولد همه دوستامون را نوی سررسیدم ثبت کردم اما امان از مشغله ها ! این کار ناقابل را تقدیم میکنیم به آریا جون که خیلی دوسش دارم و امیدوارم در تمام مراحل زندگیش موفق و سربلند باشه و خدا  نگهدار و حافظ خودش و بابا و مامان مهربونش باشه . ...

ماه رمضون امسال هم گذشت . از این خوردنها و نخوردنها باید نتیجه ایی بگیریم که اینجا برای شما تجارب شخصیم را می نویسم . نخوردنهایی که از خوردن لذتبخش ترند : تصور کن : توی اوج گرمای ظهر تابستون ، خیلی هم تشنه ایی ، به زور یک لیوان آب خنک از یه جا برای خودت گیر آوردی... پرهام تا چشمش به لیوان آب میافته بدون تعارف و رودروایسی تمام آب لیوان را سر میکشه ! سکوت میکنی تا لبشو از لیوان برداره نفسشو چاق کنه ... بی اختیار میگی : نوش جونت بابا ...بمیرم ، تشنه ات بود چرا زودتر نگفتی ...! بعد چشمت به لباس خیسش میافته که چه بی پروا مقداری از آب خنک را پسرت هدر داده ...اما خدا وکیلی اگه خم به ابرو بیاری . همچین جیگرت از دیدن این صحنه خنک شده که تشنگ...

رفتار و حرکاتی که پرهام توی این سن ازش سر میزنه تضادهای خاصی داره : چون الان مرز بین یک کودک نوپا و یک کودک خردساله . هنوز توی انجام ساده ترین کارهای شخصیش مثل غذاخوردن و دستشویی رفتن ...  لنگ میزنه ولی بعضی از کارها را در حد تیم ملی ! بی نقص انجام میده !  فرمونبری میکنه مثله ماه ! از همه مهمتر میتونه کیسه ذباله را تا دم در ببره بعد اجازه میگیره که ببرمش تو کوچه ؟ و جالبه وقتی بر میگرده دستاشو با فاصله از بدنش نگه میداره و میگه "اَه اَه " یعنی دستامو باید بشورم ! این کارش بابائی را بینهایت مسرور میکنه ! ( معافیت کامل من به زودی از بردن آشغالها هی هر شبو هر شب  کاملا محقق  میشه !!!  ) وق...

بابائی بسیار عصبانی و ناراحته از دست اون خانومه که مسئول اینترنت ADSL  که دیروز قول داده بود به مشکل رسیدگی کنه و درستش کنه ولی امروز جمعه بدون اینترنت پرسرعت ( مثلا پرسرعت ! ولی هرچه باشه از این دایال آپ بهتره خب ! ) چه کسل کننده شده ! پرهام هم که نیست طبق هر جمعه خونه مامان جوجوگه ! البته امروز استثنا" خونه خاله است... فرصتی پیش آمد که حرف های توی دلم  را اینجا بنویسم و نظر شما پدر و مادرهای خوب را هم بشنوم : نزدیکانم به من گلایه میکنن که  "چرا تازگی ها کمتر حرف میزنی کمتر شوخی میکنی و خیلی کم پیدا شدی ؟! " وقتی به سالهای اخیر زندگیم نگاهی انداختم دیدم تا حدودی حق با اونهاست ولی این تغی...

جشن تولد دو سالگی پرهام به خاطر ماه رمضان بسیار ساده و بی سر و صدا برگزار شد . امیدواریم وقتی بزرگ شد به ما حق بده که واقعا روزه داری توی این روزهای گرم و بلند تابستون طاقت فرساست  و برنامه ریزی و برگزاری این جور جشنها خودش انرژیِ زیادی میطلبه . بخصوص امسال که مامانی دست تنهاست  (علتش را هم به زودی متوجه میشید ) و ضمنا به سختی روزه میگیره . ناگفته نماند وقتی بابائی دید که مامانی از این موضوع داره غصه میخوره با رو کردن کادوهای فراوان و زیبای دوستان وبلاگی و چاپ اونها  مامانی را سورپرایز کرد و باعث خوشحالی اون شد بطوریکه کلی هم اینور و اونور از خوبی و وفاداری دوستان وبلاگیمون تعریف و تمجید میکنه . راستی دست مامان بزرگ و بقیه .....